Największe znaczenie gospodarcze ma osnuja gwieździsta oraz  czerwonogłowa. W ostatnich latach powierzchnia zagrożonych drzewostanów corocznie rośnie. W oparciu o wyniki jesiennych poszukiwań pierwotnych szkodników sosny prognozuje się na rok 2012 zagrożenie drzewostanów sosnowych żerem osnui gwiaździstej  (Acantholyda posticalis) na powierzchni 817,52ha, w tym w stopniu silnym - 378,55ha, średnim - 202,93ha oraz w stopniu słabym - 236,04ha. Dodatkowo na powierzchni ok. 146,41ha odnotowuje się wzmożoną  liczebność szkodnika. Take rozprzestrzenienie się owada prowadzi do decyzji podjęcia zabiegów ratowniczych.
W tej grupie szkodników  tendencję do sporadycznych pojawów wykazują również boreczniki.
Szkodniki wtórne mające największe znaczenie to przypłaszczek granatek
i cetyniec większy, nie powodują one jednak istotnych szkód.
Nadleśnictwo prowadzi również coroczny monitoring zagrożenia drzewostanów od brudnicy mniszki.
Najgroźniejszym szkodnikiem upraw jest szeliniak. Aktualnie zwalczanie  szeliniaka ogranicza się do wyłapywania na pułapki klasyczne (wałki sosnowe)
i unikaniu prowadzenia letnich zrębów. Ponadto uprawy sosnowe atakowane są przez grzyby  patogeniczne, opieńkę i grzyby osutkowe. W uprawach dębowych pojawia się mączniak, powodujący osłabienie przyrostu sadzonek. Nie powoduje on jednak istotnych szkód.
Odrębnym problemem są szkody powodowane przez zwierzynę płową. Silnie uszkadzane są jedynie sadzonki liściaste,  dlatego od kilku lat kępy dębu i innych domieszek liściastych oprócz olchy i brzozy są w uprawach zabezpieczone ogrodzeniem z siatki metalowej. Średnio powierzchnia corocznie grodzonych upraw to ok. 50 ha /rok. Istotną powierzchnię  zajmuje  również zabezpieczenie sadzonek rpelentami  - głównie cervacolem. Co roku jest to powierzchnia ok 60 ha. Mniejsze znaczenie ma zabezpieczenie mechaniczne upraw wełną.
 Spałowanie drzew w młodnikach nie przekracza zwykle  5 %, nie powoduje zatem obniżenia jakości młodników.
Nie bez znaczenia dla lasu są warunki klimatyczne. W minionych dziesięcioleciach największe  szkody w drzewostanach Nadleśnictwa Dąbrowa Tarnowska poczyniły czynniki abiotyczne, takie jak wiatrołomy, śniegołomy, przymrozki  oraz powodzie.
W styczniu (18-19) 2007 na terenie nadleśnictwa miał miejsce silny wiatrołom tzw. „Cyryl",  spowodował on spustoszenie na powierzchni ok 120 ha, łamiąc
56 tys.m3 drewna. Odnowione powierzchnie poklęskowe można dziś zaobserwować podróżując wzdłuż  linii kolejowej  Kraków –Tarnów.
Istotne znaczenie w produkcji leśnej pełni woda – jej nadmiar powoduje  podtopienia, a w konsekwencji długotrwałe jej stagnowanie na jakimś obszarze prowadzi do degradacji środowiska leśnego. Konsekwencje wiosennej powodzi 2010 roku odczuwamy do dziś. Obecnie zainwentaryzowano ok 40 ha przepadłych upraw, młodników i całych drzewostanów. Skutki stagnowania wody odczuwalne będą
w kolejnych.
Powódź nie ominęła również szkółki leśnej. Woda podtopiła sadzonki
i zamuliła obsiewy na powierzchni łącznej 23ary.

Lasy Nadleśnictwa Dąbrowa Tarnowska zaliczono do II kategorii zagrożenia pożarowego. Nie stanowią one zwartego kompleksu, lecz są znacznie rozczłonkowane. Dostępność lasów jest dobra ze względu na rozbudowaną sieć dróg publicznych przebiegających przez lasy, lub obok nich. Dobra jest również sieć dróg zakładowych wewnątrz kompleksów leśnych - 1,6 km/100ha.
Duże zagrożenie pożarowe wynika z silnej penetracji terenów leśnych przez zbieraczy owoców runa leśnego. Największe jednak zagrożenie stwarza "obyczaj" wypalania suchych traw na wiosnę oraz słomy po żniwach.
W okresach dużego zagrożenia pożarowego prowadzone jest intensywne patrolowanie terenów leśnych przez pracowników Służby Leśnej. Pełnione są również dyżury alarmowe w siedzibie Nadleśnictwa oraz obserwacja z wieży ppoż znajdującej się w największym kompleksie leśnym - Lasy Wierzchosławickie.
Mimo starań leśników nie każdy pożar daje się w porę zauważyć, dlatego apelujemy o alarmowanie o każdym pożarze lasu na poniższe numery telefonów. Dzięki wsparciu mieszkańców okolicznych miejscowości oraz turystów możemy uchronić nasze cenne dobro jakim jest las. Pamiętajmy, że las płonie szybko a rośnie długo.

Statystyka pożarów w latach 2004-2012:
Ilość pożarów - 33
powierzchnia ogółem - 16,36 ha
w tym:
2004 - 0,04 ha
2005 - 3,58 ha
2006 - 3,49 ha
2007 - 3,99 ha
2008 - 2,01 ha
2009 - 0,78 ha
2010 - 0,20 ha
2011 - 0,02 ha
2012 - 2,25 ha


Nie wypalaj traw i pozostałości roślinnych!!!
Nie wyrzucaj śmieci w lesie!!!